Symen van der Meer - Meride uitvaartverzorging

Home> Over Meride> Onze uitvaartverzorgers> Symen van der Meer

Mijn man is toch nog vrij plotseling overleden. Ik had geen ervaring met het regelen van een uitvaart. Symen van der Meer van Meride heeft moeilijke dingen uit handen genomen en uitstekend geholpen.
~ Carla

Onze uitvaartverzorgers, uw geruststelling

Vakmensen die u met hart en ziel bijstaan - dat zijn onze uitvaartverzorgers bij u in de regio. U vindt bij hen een luisterend oor én behulpzame hand. Plan een vrijblijvend gesprek met de uitvaartverzorger bij u in de buurt en ervaar zelf hoe prettig het contact is.

In dat gesprek kijkt u samen alvast naar uw uitvaart of die van uw naaste. Alles wat daarbij belangrijk is, komt aan bod; van de gevolgen van een overlijden tot hoe u de laatste eer krijgt of geeft.

Ja, ik wil kennismaken

Interview met Symen van der Meer

Symen: Uitvaartverzorger, een bijzonder beroep, waarom heb jij hiervoor gekozen

Symen van der Meer: Mijn echtgenote was al in 2014 begonnen met dit prachtige vak. In de privacy van ons eigen huis, kwamen natuurlijk vaak de bijzondere verhalen ter sprake van uitvaarten die zij had begeleid. Verdrietige verhalen, mooie verhalen, maar altijd verhalen met impact. Ik was gegrepen door deze verhalen en raakte zijdelings met hand- en spandiensten steeds meer betrokken bij dit werk. Uiteindelijk besloot ik om ook de opleiding tot uitvaartbegeleider te gaan volgen, om zelfstandig dit mooie werk te kunnen doen.

Hoe geef jij samen met de familie vorm aan de uitvaart?

Stap voor stap: dat vind ik belangrijk. Doseren met de informatie, want niet alles hoeft op dag 1 geregeld te zijn. Ik kijk continu of de familie nog aangehaakt is, of ze niet te moe zijn: want dan is soms beter om te zeggen ‘morgen gaan we verder’. En niet gelijk in de regelstand, want een overlijden is zodanig ingrijpend, dat het goed is om eerst eens stil te staan bij wat er nu gebeurd is. Het verhaal van de laatste dagen, de laatste uren, maar ook het verhaal van het leven van de overledene: dit helpt allemaal mee bij de verwerking, maar ook bij het vormgeven van het afscheid. Denk bijvoorbeeld aan een echt persoonlijke tekst op de rouwkaart, in plaats van een standaardzinnetje uit een boekje.

Kan je vanuit je ervaring vertellen hoe belangrijk het is om een afscheid zorgvuldig voor te bereiden?

Symen: Eigenlijk moet je een afscheid zo voorbereiden dat het voor buitenstaanders heel gemakkelijk en ontspannen lijkt en dat je zelf, willekeurig welke onverwachte situatie, op kunt vangen: zonder dat de familie er erg in heeft dat er achter de schermen heel hard gewerkt wordt. Een file waar je in terecht komt, een aulamedewerker die in moet vallen en dus nog niet alle informatie heeft, een perongeluk niet door de arts ondertekende overlijdensverklaring, zoekgeraakte rouwpost, noem maar op. Als je dan naderhand van de familie hoort, hoe mooi het afscheid was: daar doe je het voor, want dat is de ervaring, de herinnering waar zij mij verder moeten.

Zou je iets willen vertellen over een bijzonder moment dat je hebt meegemaakt?

Ik heb eens een afscheid voorbesproken met ernstig zieke man: ik heb er een zootje van gemaakt, zei hij. Ik heb niet veel geld en wil mijn vrouw niet opzadelen met nog meer schulden. Kun je me helpen? Uiteindelijk hebben we samen gekozen om bij leven een Amerikaans afscheidsfeest in zijn buurt te geven: de hele buurt was uitgenodigd en ieder bracht zelf hapjes en drankjes mee. Toen hij uiteindelijk overleed, heeft zijn vrouw hem achterop een uitvaartmotor weggebracht naar het crematorium. Dat was genoeg, dat paste als een handschoen.

Wat wil je nabestaanden vooral meegeven?

Symen van der Meer: Niks is gek, alles kan. Of nou ja, alles… Er kan in ieder geval vaak meer dan je denkt. Maar goed afscheid nemen hangt niet af van toeters en bellen: dat zit hem in saamhorigheid en betrokkenheid.

Hoe zou jouw uitvaart er uit komen te zien?

Symen van der Meer: Dat is zelf voor een uitvaartbegeleider een lastige vraag: Ik denk dat ik het fijn zou vinden dat iedereen die mij kent en afscheid zou willen nemen op een avond langs kan komen in een grote uitvaartlocatie. Afscheid nemen en herinneringen ophalen met een biertje en bitterballen. De volgende dag, de uitvaartdag is dan alleen voor intimi. En mijn kist: daar moet een matrasje in. Waarschijnlijk merk ik er niks meer van, maar ik ga niet op een harde bodem neergelegd worden als ik overleden ben. We zijn uit professionele nieuwsgierigheid al op best wat natuurbegraafplaatsen geweest en dat spreekt mij erg aan.