Majette de Lange

Majette: Na een aantal reorganisaties bij mijn laatste werkgever, maakte ik de keuze om een andere weg in te slaan. Ik nam me voor om werk te gaan doen waarvoor ik elke ochtend graag mijn bed uit zou willen komen. Ik stuitte op een vacature voor uitvaartverzorger en de functie-eisen pasten als een tweede huid. Hoe meer ik me verdiepte in deze functie, hoe meer ik wist dat dit beroep goed bij me paste. Ik ben ervoor gegaan en heb een opleiding gevolgd voor uitvaartbegeleider.

Majette: Heel erg goed. Maar omdat je 24 uur beschikbaar bent, is het wel zaak om een goede balans te zoeken en te deze ook te behouden.

Majette: Naarmate mijn ervaring groeit, lukt dat steeds beter. Ik voel situaties goed aan en ben betrokken. Een afscheid moet goed zijn en daarbij wil ik – bij wijze van spreken – niet op mijn horloge kijken. Uiteraard houd ik een helicopterview, want ik ben bij een familie om een uitvaart te organiseren. En rouwkaarten en advertenties hebben nu eenmaal een deadline.

Majette: Ik kan me heel goed verplaatsen in situaties, vind niet snel iets gek. Kijk, als men pepernoten wil strooien op de kist als laatste groet, dan zullen belangstellenden dat natuurlijk best vreemd vinden. Maar wanneer ik dit strooiritueel goed inkleed en vertel dat de overledene het hele jaar door van pepernoten genoot, dat je hem hier ’s nachts voor wakker kon maken en dat de familie hem zijn favoriete snack mee wil geven op zijn laatste reis, dan wordt het strooien van pepernoten, in plaats van een schepje zand, een mooi gebaar.

Majette lacht: Jazeker, maar ik heb niets vastgelegd, omdat ik ook nog twijfel. Het is best lastig kiezen, juist omdat er zoveel mogelijk is. Om na crematie met een ballon de lucht in te worden gestuurd, vind ik zo prachtig!
Wat vast staat is Mon Chou-taart. Eigengemaakt natuurlijk. Ik zou het fantastisch vinden als een aantal mensen een Mon Chou-taart mee zouden nemen.

Majette: Men denkt vaak dat de uitvaart van jonge mensen, kinderen, de grootste indruk maakt. Maar weet je, als iemand na zestig jaar huwelijk zijn partner wegbrengt, dan voel ik bijna de amputatie. Soms ben ik echt leeg na een uitvaart en dan gaat mijn ‘thuisbroek’ aan, heerlijk. De ervaring leert dat de energie vanzelf wel weer terugkomt.

Majette: Een zakelijke benadering van een uitvaart heeft niets te maken met ‘geen respect hebben’. Wanneer je een grote uitgave doet, zoals het kopen van een auto of een nieuwe wasmachine, dan ga je je toch ook eerst oriënteren. Volg vooral je gevoel en zoek een uitvaartverzorger of uitvaartonderneming waar je een klik mee hebt. Soms is één blik op de site van een uitvaartondernemer al genoeg om te weten of je er wel of niet mee verder wil gaan.